گیاهی که برای اثر آرام‌بخش و دارویی آن ارزش قائل بودند و همچنین شوید خشک مشهد ازبه‌عنوان روستو در مومیایی‌سازی شخصیت‌های مهم جامعه استفاده می‌کردند. جالب اینجاست که در مقبره فرعون مصری آمنهوتپ دوم که در سال 1400 قبل از میلاد درگذشت، آثاری از شاخه ها کشف شده است.
و مقبره او در سال 1898 توسط باستان شناس ویکتور لورت در گورستان معروف دره پادشاهان کشف شد.
قرن ها بعد، به لطف جنبش های تجاری یونانی ها و رومی ها، شروع به گسترش در سراسر مدیترانه غربی کرد. انتشار آن باعث شد تا به یک گیاه معطر بسیار محبوب در میان لژیون های امپراتوری روم تبدیل شود که برای تسکین زخم ها و سوختگی ها در طول نبردها استفاده می شود.
علاوه بر این، در حوزه های اجتماعی عالی، آن را نماد رفاه و ثروت می دانستند.
همه این خواص درمانی در طول قرن‌ها، از نسلی به نسل دیگر منتقل شد و مجموعه‌ای از افسانه‌ها و افسانه‌ها را به وجود آورد که در دوران قرون وسطی، نقشی پیشرو در فرهنگ خرافی آن زمان به آن بخشید.
مرسوم بود که از برگ های آن دم کرده برای جلوگیری از چشم بد تهیه کنند. در واقع، آنها چنان به توانایی خود در ترساندن بدشانسی متقاعد شده بودند که در برخی از مناطق شمال اروپا، مانند انگلستان قرون وسطی، مرسوم بود که دسته‌های کوچکی را به درهای خانه‌ها آویزان می‌کردند تا ارواح شیطانی را از خود دور کنند.
شوید که به موجب آن صدها گیاه معطر و سبزی را در مزارع امپراتوری خود کشت تا از خواص درمانی آنها بهره مند شود. از جمله این گیاهان معطر، شوید بود. اولین امپراتور امپراتوری مقدس روم پس از ضیافت های فراوان امپراتوری که جشن می گرفت، آن را به عنوان دم کرده ارائه می کرد تا به هضم مهمانانش کمک کند.
